Rangsangan Saraf Elektrik Transcutaneous (TENS) beroperasi pada prinsip modulasi kesakitan melalui kedua-dua mekanisme periferi dan pusat. Dengan menyampaikan impuls elektrik voltan rendah melalui elektrod yang diletakkan pada kulit, TENS mengaktifkan gentian A-beta bermielin yang besar, yang menghalang penghantaran isyarat nociceptive melalui tanduk dorsal saraf tunjang, fenomena yang diterangkan oleh teori kawalan pintu.
Tambahan pula, TENS boleh mendorong pembebasan opioid endogen, seperti endorfin dan enkephalin, yang melemahkan lagi persepsi kesakitan dengan mengikat kepada reseptor opioid dalam kedua-dua sistem saraf pusat dan periferi. Kesan analgesik serta-merta boleh nyata dalam masa 10 hingga 30 minit selepas permulaan rangsangan.
Secara kuantitatif, ujian klinikal telah menunjukkan bahawa TENS boleh membawa kepada pengurangan ketara secara statistik dalam skor VAS, biasanya antara 4 dan 6 mata, walaupun variasi bergantung pada ambang kesakitan individu, keadaan kesakitan khusus yang dirawat, penempatan elektrod, dan parameter rangsangan (cth, kekerapan dan intensiti). Sesetengah kajian mencadangkan bahawa frekuensi yang lebih tinggi (cth, 80-100 Hz) mungkin lebih berkesan untuk pengurusan kesakitan akut, manakala frekuensi yang lebih rendah (cth, 1-10 Hz) mungkin memberikan kesan yang lebih tahan lama.
Secara keseluruhannya, TENS mewakili terapi tambahan bukan invasif dalam pengurusan kesakitan akut, menawarkan nisbah manfaat kepada risiko yang menggalakkan sambil meminimumkan pergantungan pada campur tangan farmakologi.
Masa siaran: Apr-07-2025
