Perbandingan TENS (Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation) dan EMS (Electrical Muscle Stimulation), menekankan mekanisme, aplikasi dan implikasi klinikalnya.
1. Definisi dan Objektif:
PULUHAN:
Definisi: TENS melibatkan penggunaan arus elektrik voltan rendah pada kulit melalui elektrod, terutamanya untuk pengurusan kesakitan.
Objektif: Matlamat utamanya adalah untuk mengurangkan kesakitan akut dan kronik dengan merangsang saraf deria, dengan itu memodulasi persepsi kesakitan dan menggalakkan pembebasan opioid endogen.
EMS:
Definisi: EMS merujuk kepada penggunaan impuls elektrik kepada kumpulan otot, menyebabkan pengecutan secara tidak sengaja.
Objektif: Matlamat utama adalah untuk meningkatkan fungsi otot, meningkatkan kekuatan, mencegah atrofi, dan menggalakkan pemulihan selepas kecederaan atau pembedahan.
2. Mekanisme Tindakan
PULUHAN:
Teori Kawalan Gerbang: TENS terutamanya beroperasi di bawah teori kawalan pintu, di mana rangsangan gentian A-beta yang besar menghalang penghantaran isyarat sakit yang dibawa oleh gentian C kecil ke sistem saraf pusat.
Pelepasan Endorphin: TENS frekuensi rendah (1-10 Hz) boleh merangsang pembebasan endorfin dan enkephalin, yang mengikat reseptor opioid di otak, menghasilkan kesan analgesik.
Pengubahan Ambang Sakit: Rangsangan boleh mengubah ambang persepsi kesakitan, membolehkan individu mengalami kurang kesakitan.
EMS:
Pengaktifan Neuron Motor: EMS mengaktifkan neuron motor secara langsung, membawa kepada pengambilan dan pengecutan gentian otot. Kontraksi boleh menjadi sukarela atau tidak sukarela, bergantung pada parameter yang ditetapkan.
Jenis Penguncupan Otot: EMS boleh mendorong kedua-dua pengecutan isotonik (memendekkan gentian otot) dan pengecutan isometrik (ketegangan otot tanpa pergerakan), bergantung pada aplikasi.
Peningkatan Aliran Darah dan Pemulihan: Pengecutan meningkatkan peredaran tempatan, yang boleh membantu dalam penyingkiran sisa metabolik dan membekalkan nutrien, sekali gus menggalakkan pemulihan dan pembaikan otot.
3. Tetapan Parameter
PULUHAN:
Kekerapan: Biasanya berkisar antara 1 Hz hingga 150 Hz. Frekuensi yang lebih rendah (1-10 Hz) berkesan untuk pelepasan opioid endogen, manakala frekuensi yang lebih tinggi (80-100 Hz) boleh memberikan kelegaan kesakitan yang lebih cepat.
Lebar Nadi: Berbeza dari 50 hingga 400 mikrosaat; lebar nadi yang lebih luas boleh merangsang lapisan tisu yang lebih dalam.
Modulasi: Peranti TENS selalunya mempunyai tetapan untuk modulasi nadi untuk mengelakkan penginapan, memastikan keberkesanan berterusan.
EMS:
Kekerapan: Biasanya ditetapkan antara 1 Hz dan 100 Hz. Kekerapan antara 20 Hz dan 50 Hz adalah biasa untuk latihan otot, manakala frekuensi yang lebih tinggi boleh menyebabkan keletihan yang cepat.
Lebar Nadi: Biasanya berkisar antara 200 hingga 400 mikrosaat untuk memastikan pengaktifan gentian otot yang berkesan.
Kitaran Tugas: Peranti EMS sering menggunakan kitaran tugas yang berbeza-beza untuk mengoptimumkan penguncupan otot dan fasa pemulihan (cth, 10 saat dihidupkan, 15 saat dimatikan).
4. Aplikasi Klinikal
PULUHAN:
Pengurusan Kesakitan: Digunakan secara meluas untuk keadaan seperti sakit pinggang kronik, osteoarthritis, sakit neuropatik dan dismenorea.
Sakit Selepas Pembedahan: Boleh digunakan untuk mengurangkan pergantungan pada analgesik farmakologi selepas prosedur pembedahan.
Kesan Fisiologi: Boleh juga mengurangkan ketegangan otot, meningkatkan mobiliti dan meningkatkan keselesaan pesakit secara keseluruhan.
EMS:
Pemulihan: Digunakan dalam terapi fizikal untuk pesakit yang pulih daripada pembedahan atau kecederaan untuk mengekalkan jisim dan fungsi otot.
Latihan Kekuatan: Bekerja dalam perubatan sukan untuk meningkatkan kekuatan dan daya tahan atlet, sering digunakan bersama dengan kaedah latihan tradisional.
Pengurusan Spastik: Boleh membantu menguruskan spastik dalam keadaan neurologi dengan menggalakkan kelonggaran otot dan mengurangkan pengecutan tidak disengajakan.
5. Penempatan dan Konfigurasi Elektrod
Penempatan Elektrod TENS:
Elektrod diletakkan secara strategik di atas atau di sekitar kawasan yang menyakitkan, dengan konfigurasi sering mengikut corak dermatom atau titik pencetus untuk mengoptimumkan pelepasan sakit.
Penempatan Elektrod EMS:
Elektrod diletakkan di atas kumpulan otot tertentu, memastikan keseluruhan perut otot ditutup untuk mencapai pengecutan yang berkesan.
6. Keselamatan dan Kontraindikasi
Keselamatan TENS:
Secara amnya selamat untuk kebanyakan populasi; bagaimanapun, berhati-hati dinasihatkan pada individu yang mempunyai keadaan tertentu seperti perentak jantung, luka kulit atau keadaan yang menjejaskan sensasi.
Kesan buruk biasanya minimum, termasuk kerengsaan kulit atau ketidakselesaan di tapak elektrod.
Keselamatan EMS:
Walaupun secara amnya selamat, EMS harus digunakan dengan berhati-hati pada pesakit yang mengalami gangguan neuromuskular, kehamilan, atau keadaan kardiovaskular tertentu.
Risiko termasuk sakit otot, kerengsaan kulit, dan dalam kes yang jarang berlaku, rhabdomyolysis jika digunakan secara tidak betul.
Kesimpulan:
Ringkasnya, TENS dan EMS ialah modaliti elektroterapi yang berharga, masing-masing dengan mekanisme, aplikasi dan hasil terapeutik yang berbeza. TENS tertumpu terutamanya pada melegakan kesakitan melalui rangsangan saraf deria, manakala EMS digunakan untuk pengaktifan dan pemulihan otot.
Masa siaran: Dis-06-2024
